CANT O GANEUON

Y Flwyddyn 1861

Deuddeg Penill i'r Deuddeng Mis

l

Esgorodd Tragwyddoldeb,

Ar flwyddyn fach i'r byd:

Gwlaw Ionawr ylch ei gwyneb,

A'r gwynt a sigla 'i chryd.

ll

Dilladwyd hi mewn gwrthban,

O eira cynes tew,

A chap a bordor llydan,

A startsiwyd gan y rhew.

lll

Yn Mawrth mae'r Flwyddyn fechan,

Yn cropian efo'r coed:

Gan fyn'd i'r ardd a'r berllan,

Ar ysgafn flaen ei throed.

lV

Yn Ebrill gwisga 'r llances,

Os na bydd rhyw anhap,

Flaguryn ar ei mynwes

A blodyn yn ei chap

V

Daw Mai a llon'd ei breichiau

O'r ceinion tlysaf wnaed,

Gan wlith, a gwlaw, ac heulwen,

A thafl hwy wrth ei thraed

Vl

O fis i fis fe dyfodd,

Yn anweledig bron;

A'i chanol oed gyrhaeddodd

Y Flwyddyn brydferth hon.

;

Vll

Yn awr mae'r Eneth fechan,

Orweddai yn ei chryd,

Yn ddynes gyflawn oedran

Gynefin gyda'r byd.

Vlll

Yn Awst ar fil o faesydd

Ei bryd ar gasglu roes;

Ar gyfer dyddiau cystudd

A llesgedd diwedd oes.

lX

Hi wisga'i phen a th'wysen,

O haidd a gwenith gwyn :

A bonet wellt bleth-felen

Yw'r ffasiwn y pryd hyn.

X

Yn Hydref ddail-anghladdol,

I'w chader wellt yr â;

Fel pob hen wreigan siriol,

I feddwl am yr hâ'.

Xl

Hi drefna 'i thy yn Nhachwedd,

A selia'r 'wyllys-rôl,

Gan adael ei holl gyfoeth

I'w chwaer sydd ar ei hôl.

Xll

Ond mae'r hen flwyddyn wedi myn'd

Yn oer a gwyw ei gwedd :

Hi gloddiodd fedd i lawer ffrynd

Mae hithau yn ei bedd !